trueliving
New member
BEN1989 baharında Doğu’da eski bir ütopya, komünizm rüyası dağıldı. O sırada Batı’da bir yenisi sunuldu: Salt Lake City’de basın karşısına çıkan Stanley Pons ve Martin Fleischmann, enerji sorununun kesin olarak açıklığa kavuşturulduğu müjdesini verdiler. Füzyon reaktörünüz beslenen enerji miktarının dört katını – hatta çok daha fazlasını – sağlar. İki kimyager elektrotlar, konektörler ve tüpler içeren bir mason kavanoz sundu. İçinde sözde ağır suyu elektrolizle ayıracak ve ardından hidrojen atomlarını güneş gibi inanılmaz enerjiler üretecek ve tüm nükleer ve kömürle çalışan elektrik santrallerinin yerini alacak olan helyuma dönüştüreceklerdi. Ucuz, yeşil, oda sıcaklığında.
Fleischmann ve Pons, suyun yalnızca laboratuvar koşullarında ısınmadığını bildirdi. O kadar “aşırı ısındı” ki kaptaki ve hatta zemindeki delikleri eritti ve hatta platin elektrotları buharlaştırdı. Deneylerinde bol miktarda serbest nötron bulundu ve insanlığın eski bir rüyasını gerçekleştirdi: Bir bardak suda elektrik.
Stanley Pons ve Martin Fleischmann (önde), 1989 baharında soğuk füzyonu sunuyor
Kaynak: akg-images / PHILIPPE PLAILLY/SC
1919 gibi erken bir tarihte, nükleer fizik tarafından izin verilmeden önce hidrojenin yapay olarak helyuma dönüşeceğini kehanet etmiş olan İngiliz kimyager Francis Aston şöyle bir hayal kurmuştu: “Bir bardaktaki hidrojeni helyuma çevirirseniz, bu camın içindeki hidrojeni helyuma çevirmeye yetecek kadar enerji açığa çıkarır.” Queen Mary’ Atlantik’i aşıp son hızla geri dönüyor.”
1926’da Viyanalı kimyager Fritz Paneth bir şekilde paladyum yoluyla hidrojeni helyuma dönüştürmeyi başardı. 1940’ların Sovyet nükleer silah programında, nükleer fizikçi Andrei Sakharov temel parçacıkları kullanmayı denedi ve soğuk füzyon terimini icat etti. Soğuk Savaş sırasında Sakharov, kendi araştırmasına ve ülkesine sırt çevirdi, bunun için daha sonra Sibirya’ya sürüldü ve ancak devleti çöktüğünde affedildi ve Pons ve Fleischmann, Salt Lake City Üniversitesi’nde soğuk füzyonu zorlamak istedi.
Bilimsel tarihten çok kültürel bir ütopya, feuilleton ve bilim kurgu olarak kaldı. Yeryüzünde pek çok iyi huylu küçük güneş, gelecek için barışçıl küçük hidrojen bombaları. Stanley Pons ve Martin Fleischmann, yalnızca birkaç haftalığına “Marie ve Pierre Curie’nin çocukları”ydılar, ancak 1989 baharında soğuk füzyonlarının “Paskalya mucizesi” artık bir değildi. En büyük kusurları deneysel tasarımlarında değil, kendilerini insanlığın kurtarıcıları olarak sunma yöntemlerindeydi. Dış uzmanlık için hiçbir meslektaş getirilmedi. Deney, sonuçlar ve bulgular hakkındaki makale Journal of the Electrochemical Society’de yayınlandı, ancak törensel basın toplantısından sonra.
ayrıca oku
Gazeteler doğal olarak elektrikliydi. Fiziki yapı, nükleer fisyona güvenli ve temiz bir alternatif olarak Güneş’te astronomik sıcaklıklarda meydana gelen sıcak nükleer füzyonu yıllarca gerçekleştirmeyi başaramazken, iki akademik durgun su profesörü, daha soğuk füzyonun mümkün olmadığını göstermişti. Kimya seti. Ya da Daily Telegraph’ın övündüğü gibi: “90 sterlin kadar az bir ücret karşılığında kendi birleşmelerini yapabilirler ve dünyaya yılda 75 milyon sterline mal olan geleneksel yaklaşıma karşı zafer kazanabilirler.”
Deney düzeneğinin taklit edilmesi çok kolay olduğundan, soğuk füzyon bilime uzun süre dayanamadı. Ancak ne tekrarlanabildi ne de onaylanabildi. Geminin biraz ısındığına dair haberler vardı. Dağınık nötronlar da bildirildi. Tekrar tekrar, deneyleri Pons ve Fleischmann’ınkine benzeyen uğursuz füzyoncular, mitlerin sisinden ortaya çıktı.
Yanlış mı ölçüldü?
İddiaya göre ikilinin, icatları için 25 milyon dolardan George Bush’un kendisiyle konuşmak üzere Beyaz Saray’a gitmeleri, bilimsel görevlerinde işlerini hiç de kolaylaştırmadı. Meslektaşları tarafından onlara karşı mitingler yapıldı ve toplu hata analizleri yapıldı: hidrojenleri ateşlendi mi? Nötronların onu öldürmesi gerekmez miydi? Birisi bir eleştiri yazdı: “On milyonlarca dolar tehlikede, sevgili kardeşim/ Çünkü bazı bilim adamları bir termometre koyarlar/ Bir yerde, başka bir yerde değil.” bir yerde yaptılar, başka bir yerde yapmadılar). Profesörlüklerini kaybettiler ve akademik dünya onları şarlatan ilan etti.
Marjinalleştirilmiş alt kültür, soğuk füzyonist sahne için Pons ve Fleischmann, 20. yüzyılın Galileo’ları, yanlış anlaşılan şehitler ve yanlış anlaşılan peygamberler oldular. Manik yanal düşünürlerin yanı sıra ünlü bilim adamları da yanlarına sıçradı. O zamandan beri Salt Lake City’de her yıl düzenlenen ilk füzyonist konferansta bile Giuliano Preparata adlı bir kuantum fizikçisi, soğuk füzyonun inkar edilemez bir gerçek olduğunu, sadece doğru teoriden yoksun olduğunu söyledi. Diğerleri için, mevcut uzmanların çokluğu bunun işe yaraması gerektiğini kanıtladı – diğerleri için, tüm geleneksel bilimsel kanıtlara meydan okuyor gibi göründüğünün kanıtıydı.
ayrıca oku
Fleischmann ve Pons, paranormal fenomenleri görme yeteneğine sahip, gören insanlar gibi muamele gördüklerini minnetle kabul ettiler. İsyancılar gibi hissettiler. Feinmann 2012’de öldü, Pons emekli oldu. 1998 yılına kadar Güney Fransa’da Toyota için elektrolitik füzyon araştırmalarına devam etti. Aynı yıl Amerika’daki eski evi olan Utah’daki soğuk füzyon merkezi de kapandı. Konferanslar devam etti.
Harika bir enerji kaynağı olarak su bardağının umudu sanata da ulaştı. En bilineni, İngiliz oyun yazarı Stephen Poliakoff’un 1990’larda yazdığı bir oyundu. Bir yandan, “Blinded by the Sun”, iki kimyagerin dünyayı bir tür sürekli hareket makinesiyle kurtarabilme kibrini konu alıyor. Öte yandan, ikisinden biri şunu fark eder: “Sadece doğru katalizörü bulmalısın.” Katalizör paladyum olacaktır. Jena Üniversitesi’nde Goethe’nin onayıyla kimyager olarak ders veren ve 1816 civarında çakmağı icat eden Johann Wolfgang Döbereiner, platin gibi, hidrojen için bir sünger gibi davranır: alevin platindeki hidrojenden geldiğinden şüpheleniyordu. Ve Goethe’nin Faust’undan iki yüzyıl sonra olduğu gibi, sihir ve bilim, kimya ve simya, Palladium’daki Stanley Pons ve Martin Fleischmann’da iş başında gibiydi.
Soğuk füzyon laboratuvar deneyi
Kaynak: Corbis Tarihi/Getty Images
Bu güne kadar hiçbir şey değişmedi. Soğuk füzyon, her yeni gösteri deneyi, her yeni patent ve internette gizlilik gerektiren her gönderi ile küçük bir rönesans daha yaşasa bile, bu paladyum fiyatları yeniden yükseldiğinde borsalarda da her zaman belirgindir. Göğsünde kalp yerine paladyum reaktörü taşıyan ama paladyuma tahammül edemeyen süper kahraman Demir Adam gibi.
Son on yılda, araştırma yeniden daha ciddi hale geldi. “Nature” da “Revisited the Cold Case of Cold Fusion” gibi metinler basılıyor, ancak bunlar yalnızca yeniden daha ciddi araştırmaların yapıldığını belirtiyor. Jet Energy veya Clean Planet adı verilen soğuk füzyon şirketleri kurulur. Döteryumu, yani ağır hidrojeni helyuma dönüştürme ve atomlardaki gizemli işlemlerle enerji elde etme süreçleri her zamankinden daha çeşitlidir.
Bazıları nanotüplerdeki alaşımlara veya kurucu baba Andrei Sakharov gibi yine temel parçacıklara yemin ediyor, diğerleri ise 21. yüzyılın en ünlü soğuk füzyonisti Andrea Rossi gibi lityum ve nikel üzerine yemin ediyor. İtalyan, dolandırıcılık iddiaları nedeniyle birkaç kez hapse girdi, ancak şirketi Leonardo, daha küçük binaları ısıtması amaçlanan E-Cat’ini Florida’da başarıyla üretiyor. Bazı şeyler işe yarar. Neden? Bunu bilseydin. Soğuk füzyon artık resmi olarak soğuk füzyon değil, daha fazla kabul ve taze para sağlayan LENR, Düşük Enerjili Nükleer Reaksiyon olarak adlandırılıyor.
ayrıca oku
1989’da özlem şüphecilikten daha büyüktü çünkü insanlar hala Çernobil ve “Exxon Valdez”in dehşetini hissediyorlardı: Aşırı ısınan reaktörler atom bulutları saldı, petrol tankerleri düştü ve fosil felaketlerini tetikledi.
Bugün, sıcak nükleer füzyon bile olasıdır, ancak yalnızca uzun yıllar sonra; Alman nükleer santralleri artık yeşil elektrik sağlamamaktadır; Yenilenebilir enerjiler de gerçekten sürdürülebilir bir çözüm değildir; Her zaman hidrojen olabilir. İklim değişikliğindeki “Son Nesil” kıyametçilerine karşı iyimser bir anlatımdan yoksundur. Soğuk füzyon her zaman patolojik olarak neşeli bir bilim kurgusu olmuştur. Bir ütopya olarak.
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Fleischmann ve Pons, suyun yalnızca laboratuvar koşullarında ısınmadığını bildirdi. O kadar “aşırı ısındı” ki kaptaki ve hatta zemindeki delikleri eritti ve hatta platin elektrotları buharlaştırdı. Deneylerinde bol miktarda serbest nötron bulundu ve insanlığın eski bir rüyasını gerçekleştirdi: Bir bardak suda elektrik.
Stanley Pons ve Martin Fleischmann (önde), 1989 baharında soğuk füzyonu sunuyor
Kaynak: akg-images / PHILIPPE PLAILLY/SC
1919 gibi erken bir tarihte, nükleer fizik tarafından izin verilmeden önce hidrojenin yapay olarak helyuma dönüşeceğini kehanet etmiş olan İngiliz kimyager Francis Aston şöyle bir hayal kurmuştu: “Bir bardaktaki hidrojeni helyuma çevirirseniz, bu camın içindeki hidrojeni helyuma çevirmeye yetecek kadar enerji açığa çıkarır.” Queen Mary’ Atlantik’i aşıp son hızla geri dönüyor.”
1926’da Viyanalı kimyager Fritz Paneth bir şekilde paladyum yoluyla hidrojeni helyuma dönüştürmeyi başardı. 1940’ların Sovyet nükleer silah programında, nükleer fizikçi Andrei Sakharov temel parçacıkları kullanmayı denedi ve soğuk füzyon terimini icat etti. Soğuk Savaş sırasında Sakharov, kendi araştırmasına ve ülkesine sırt çevirdi, bunun için daha sonra Sibirya’ya sürüldü ve ancak devleti çöktüğünde affedildi ve Pons ve Fleischmann, Salt Lake City Üniversitesi’nde soğuk füzyonu zorlamak istedi.
Bilimsel tarihten çok kültürel bir ütopya, feuilleton ve bilim kurgu olarak kaldı. Yeryüzünde pek çok iyi huylu küçük güneş, gelecek için barışçıl küçük hidrojen bombaları. Stanley Pons ve Martin Fleischmann, yalnızca birkaç haftalığına “Marie ve Pierre Curie’nin çocukları”ydılar, ancak 1989 baharında soğuk füzyonlarının “Paskalya mucizesi” artık bir değildi. En büyük kusurları deneysel tasarımlarında değil, kendilerini insanlığın kurtarıcıları olarak sunma yöntemlerindeydi. Dış uzmanlık için hiçbir meslektaş getirilmedi. Deney, sonuçlar ve bulgular hakkındaki makale Journal of the Electrochemical Society’de yayınlandı, ancak törensel basın toplantısından sonra.
ayrıca oku
Gazeteler doğal olarak elektrikliydi. Fiziki yapı, nükleer fisyona güvenli ve temiz bir alternatif olarak Güneş’te astronomik sıcaklıklarda meydana gelen sıcak nükleer füzyonu yıllarca gerçekleştirmeyi başaramazken, iki akademik durgun su profesörü, daha soğuk füzyonun mümkün olmadığını göstermişti. Kimya seti. Ya da Daily Telegraph’ın övündüğü gibi: “90 sterlin kadar az bir ücret karşılığında kendi birleşmelerini yapabilirler ve dünyaya yılda 75 milyon sterline mal olan geleneksel yaklaşıma karşı zafer kazanabilirler.”
Deney düzeneğinin taklit edilmesi çok kolay olduğundan, soğuk füzyon bilime uzun süre dayanamadı. Ancak ne tekrarlanabildi ne de onaylanabildi. Geminin biraz ısındığına dair haberler vardı. Dağınık nötronlar da bildirildi. Tekrar tekrar, deneyleri Pons ve Fleischmann’ınkine benzeyen uğursuz füzyoncular, mitlerin sisinden ortaya çıktı.
Yanlış mı ölçüldü?
İddiaya göre ikilinin, icatları için 25 milyon dolardan George Bush’un kendisiyle konuşmak üzere Beyaz Saray’a gitmeleri, bilimsel görevlerinde işlerini hiç de kolaylaştırmadı. Meslektaşları tarafından onlara karşı mitingler yapıldı ve toplu hata analizleri yapıldı: hidrojenleri ateşlendi mi? Nötronların onu öldürmesi gerekmez miydi? Birisi bir eleştiri yazdı: “On milyonlarca dolar tehlikede, sevgili kardeşim/ Çünkü bazı bilim adamları bir termometre koyarlar/ Bir yerde, başka bir yerde değil.” bir yerde yaptılar, başka bir yerde yapmadılar). Profesörlüklerini kaybettiler ve akademik dünya onları şarlatan ilan etti.
Marjinalleştirilmiş alt kültür, soğuk füzyonist sahne için Pons ve Fleischmann, 20. yüzyılın Galileo’ları, yanlış anlaşılan şehitler ve yanlış anlaşılan peygamberler oldular. Manik yanal düşünürlerin yanı sıra ünlü bilim adamları da yanlarına sıçradı. O zamandan beri Salt Lake City’de her yıl düzenlenen ilk füzyonist konferansta bile Giuliano Preparata adlı bir kuantum fizikçisi, soğuk füzyonun inkar edilemez bir gerçek olduğunu, sadece doğru teoriden yoksun olduğunu söyledi. Diğerleri için, mevcut uzmanların çokluğu bunun işe yaraması gerektiğini kanıtladı – diğerleri için, tüm geleneksel bilimsel kanıtlara meydan okuyor gibi göründüğünün kanıtıydı.
ayrıca oku
Fleischmann ve Pons, paranormal fenomenleri görme yeteneğine sahip, gören insanlar gibi muamele gördüklerini minnetle kabul ettiler. İsyancılar gibi hissettiler. Feinmann 2012’de öldü, Pons emekli oldu. 1998 yılına kadar Güney Fransa’da Toyota için elektrolitik füzyon araştırmalarına devam etti. Aynı yıl Amerika’daki eski evi olan Utah’daki soğuk füzyon merkezi de kapandı. Konferanslar devam etti.
Harika bir enerji kaynağı olarak su bardağının umudu sanata da ulaştı. En bilineni, İngiliz oyun yazarı Stephen Poliakoff’un 1990’larda yazdığı bir oyundu. Bir yandan, “Blinded by the Sun”, iki kimyagerin dünyayı bir tür sürekli hareket makinesiyle kurtarabilme kibrini konu alıyor. Öte yandan, ikisinden biri şunu fark eder: “Sadece doğru katalizörü bulmalısın.” Katalizör paladyum olacaktır. Jena Üniversitesi’nde Goethe’nin onayıyla kimyager olarak ders veren ve 1816 civarında çakmağı icat eden Johann Wolfgang Döbereiner, platin gibi, hidrojen için bir sünger gibi davranır: alevin platindeki hidrojenden geldiğinden şüpheleniyordu. Ve Goethe’nin Faust’undan iki yüzyıl sonra olduğu gibi, sihir ve bilim, kimya ve simya, Palladium’daki Stanley Pons ve Martin Fleischmann’da iş başında gibiydi.
Soğuk füzyon laboratuvar deneyi
Kaynak: Corbis Tarihi/Getty Images
Bu güne kadar hiçbir şey değişmedi. Soğuk füzyon, her yeni gösteri deneyi, her yeni patent ve internette gizlilik gerektiren her gönderi ile küçük bir rönesans daha yaşasa bile, bu paladyum fiyatları yeniden yükseldiğinde borsalarda da her zaman belirgindir. Göğsünde kalp yerine paladyum reaktörü taşıyan ama paladyuma tahammül edemeyen süper kahraman Demir Adam gibi.
Son on yılda, araştırma yeniden daha ciddi hale geldi. “Nature” da “Revisited the Cold Case of Cold Fusion” gibi metinler basılıyor, ancak bunlar yalnızca yeniden daha ciddi araştırmaların yapıldığını belirtiyor. Jet Energy veya Clean Planet adı verilen soğuk füzyon şirketleri kurulur. Döteryumu, yani ağır hidrojeni helyuma dönüştürme ve atomlardaki gizemli işlemlerle enerji elde etme süreçleri her zamankinden daha çeşitlidir.
Bazıları nanotüplerdeki alaşımlara veya kurucu baba Andrei Sakharov gibi yine temel parçacıklara yemin ediyor, diğerleri ise 21. yüzyılın en ünlü soğuk füzyonisti Andrea Rossi gibi lityum ve nikel üzerine yemin ediyor. İtalyan, dolandırıcılık iddiaları nedeniyle birkaç kez hapse girdi, ancak şirketi Leonardo, daha küçük binaları ısıtması amaçlanan E-Cat’ini Florida’da başarıyla üretiyor. Bazı şeyler işe yarar. Neden? Bunu bilseydin. Soğuk füzyon artık resmi olarak soğuk füzyon değil, daha fazla kabul ve taze para sağlayan LENR, Düşük Enerjili Nükleer Reaksiyon olarak adlandırılıyor.
ayrıca oku
1989’da özlem şüphecilikten daha büyüktü çünkü insanlar hala Çernobil ve “Exxon Valdez”in dehşetini hissediyorlardı: Aşırı ısınan reaktörler atom bulutları saldı, petrol tankerleri düştü ve fosil felaketlerini tetikledi.
Bugün, sıcak nükleer füzyon bile olasıdır, ancak yalnızca uzun yıllar sonra; Alman nükleer santralleri artık yeşil elektrik sağlamamaktadır; Yenilenebilir enerjiler de gerçekten sürdürülebilir bir çözüm değildir; Her zaman hidrojen olabilir. İklim değişikliğindeki “Son Nesil” kıyametçilerine karşı iyimser bir anlatımdan yoksundur. Soğuk füzyon her zaman patolojik olarak neşeli bir bilim kurgusu olmuştur. Bir ütopya olarak.
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.